第117章 退亲(3/3)
a a a a “爸,妈,我得走了。”
a a a a 该收拾的都已经收拾好了,任玉瑶留在这也没意思。
a a a a 在一个,留久了还容易生事端,往年都是如此,现在她也学乖了。
a a a a “这巷子有些黑,我送送你。”
a a a a 任母站在门口,其实她就是想找借口出去透透气,顺便跟玉瑶说说话。
a a a a 出了门口。
a a a a 任玉瑶明显感觉到妈妈心情好了不少,也不是在屋内那副唯唯诺诺的样子了。
a a a a “看郭柏清这样子,像是后悔了?”
a a a a 两人并肩携手走着,任母突然说道。
a a a a 任玉瑶沉了沉眸子,若有所思。
a a a a 这里面恐怕不单是后悔这么简单,还有更多更复杂的情绪在里面,
a a a a “或许他是不甘心,自己的命运就这么被摆布了吧!”
ntsrit